Sluitingstocht, 10-10-2010

In de laatste tocht van het seizoen waren alle ingrediënten goed vertegenwoordigd: veel leden die meefietste, een schitterend najaarszonnetje, en een toerleider die (on)bewust een doodlopende weg kiest. Terugkijkend over het seizoen dan is dit snel voorbij gegaan, in het voorjaar warm aangekleed en in de zomer korte broekenweer met gezellige koffiepauzes. Ook hebben we veel verrassende tochten gehad met veelal onbekende wegen, doordat er vaak tochten waren uitgezet door middel van fietsnavigatie.
De ene tocht met vele lekke banden en soms een valpartij, maar gelukkig het merendeel van de tochten pech en valpartij vrij.
Het winterseizoen breekt aan en een aantal leden zal waarschijnlijk minder actief zijn, het merendeel blijft wel actief door de vele veldtoertochten, of het op de weg door blijven fietsen. Via het prikbord van deze site worden er onderling afspraken gemaakt over activiteiten dit is een mooie mogelijkheid om elkaar op de hoogte te houden. Ik hoop dat alle leden de winterperiode goed doorkomen, zodat weer kunnen uitkijken naar een nieuw wegseizoen.

Met sportieve groet, Theo Gevers.

Regelmatigheidsrit, 12-9-2010

We hebben weer een schitterend parcours mogen fietsen. Een parcours met varianten; wind tegen, wind mee en enkele kleine klimmen.
Er zijn totaal 4 groepen gestart in Overlangel en van daaruit zijn er totaal 3 ronden van 17 km gefietst (naar Ravenstein, over de dijk naar Overlangel, door Keent en weer over de dijk naar het startpunt). Jammer dat we continu in de regen mochten fietsen.
Persoonlijk vond ik dit een mooier parcours dan vorig jaar, wel iets verder van de voordeur maar dat moet voor de fietsers op conditie geen probleem zijn.
Ons team bestond uit Mari, Herman, Rob. W, Martien en ik. De opgegeven gemiddelde snelheid was 32,50 km/uur. Voor mijn gevoel komen op een hoger gemiddelde uit maar hiermee moeten we nog even geduld hebben n.l. de uitslag wordt 10 oktober na de sluitingstocht bekend gemaakt.
Na afloop zijn we naar huis gefietst om te douchen en daarna verzamelde we bij het Tunneke in Heesch om nog even onder genot van een biertje e.e.a. te bespreken. Organisatie bedankt!

Groeten, Frank

De route van deze regelmatigheidsrit staat ook op onze GPS site. Kijk hier.

Zondag 15-8-10, groep 2, 90 Km.

Een paar weken geleden kreeg ik groen licht van de dokter, dus ik kon weer gaan fietsen. Na een paar keer fietsen, samen met Stoffel en Bertie, die ook opnieuw moesten beginnen, begon het toch weer te kriebelen om een keer met de club mee te gaan.
Eerst zijn we nog op vakantie geweest, waar ook Theo Wijnen en William van Erp waren, dus daar moest ook flink gefietst worden. De Mont Ventoux stond op de kalender maar dat was voor mij iets te hoog gegrepen. Theo reed hem in 1,5 uur naar boven wat heel erg knap was, maar ja dat zijn we van hem gewend.
Na al die training kon ik mezelf gerust melden bij de Pas. Er stond een stevige wind, maar aangezien er een goede opkomst was, hoefde ik mezelf niet zo druk te maken. Ik had me voorgenomen niet op kop te komen, gelukkig vond niemand dat een probleem.
Voor Stoffel, die ook voor het eerst weer met de club mee ging, lag het tempo iets te hoog wat ik heel erg jammer vond.
De tocht ging veel over polderwegen waar het af en toe erg opletten was. Ik kon wel merken dat Chris en Jan regelmatig samen gaan fietsen, ook Chris vergist zich wel eens in een afslag. Maar toch was het een hele mooie tocht. Heel even heb ik het moeilijk gehad, maar toen kreeg even een zetje van Jan waar ik hem heel dankbaar voor ben.
Na een lekker bakje koffie bij de forrellenvijver, ging het in stevig tempo over de dijk richting Ravenstein, waar we over de Maas moesten. Na 94 km waren we weer terug in Nistelrode, met wat pijn in de benen stapte ik van de fiets. Moe maar toch voldaan. Ik was heel erg blij dat ik weer kon fietsen. Ik wil ook iedereen even bedanken dat ze mij lekker uit de wind gehouden hebben, anders had ik het niet vol kunnen houden denk ik. Tot volgende week, hoop ik.

Groeten, Toon

  Grand Depart 1996 - 2010.

Deze keer een ritverslag uit 1996.
Hoe het allemaal begon.
Het zal jullie niet ontgaan zijn dat de Tour de France dit jaar is gestart vanuit Nederland. De keer daarvoor dat de tour in Nederland startte was in 1996 en wel in Den Bosch.
Stichting de Leyetocht organiseerde i.s.m. het Brabants en Eindhovens Dagblad een week voor de tourstart een tourtocht voor wielertoeristen. Deze toertocht volgde de route van de eerste tour etappe.

Een aantal toenmalige collega's hadden het plan opgevat om deel te nemen aan deze etappe van 220 Km. En omdat ik een tijdje daarvoor was begonnen met fietsen leek me deze tocht niet alleen een mooie uitdaging maar ook unieke kans, een een touretappe fietsen in Brabant.

Voorbereiding.
Om deze tocht tot een goed einde te brengen moest er toch wel getraind worden. Om voldoende kilometers in de benen te krijgen maar eens bij de kapper geïnformeerd hoe dat ging bij die wielerclub hier in Heesch.
En zodoende was het op zondagmorgen met mijn stalen Batavus, 7 versnellingen met buisverstellers en toeclips kilometers maken met groep 2, wat op zich goed ging.
Ik kreeg er schik in en de ambitie reikte verder. Daarom bij de toenmalige voorzitter, Jan van der Heijden, de vraag gesteld hoe er op dinsdag en donderdag avond werd gefietst en of ik daar ook met mee kon?
Het antwoord van Jan was....laten we zeggen diplomatiek. Nadat ik een paar keer 's-avonds met, volgens mij de sterkste renners van toen o.a. John Geurts, Jan Kerkhof, Jacco Raijmakers, Clemens Langens en Fred van de Akker (ik vergeet er ongetwijfeld een paar) meegefietst had en gruwelijk kapot ben gegaan snapte ik het antwoord wat ik van Jan kreeg. Sommige dingen vergeet je nooit meer.

De toenmalige 1e etappe.
Globaal ging de route als volgt, Den Bosch, Hedel, Maasdriel, Rossum, Zaltbommel, Hedel, Well, Nederhemert, Aalburg, Waalwijk, Drunen, Vlijmen, terug naar Den Bosch waar we een koffiestop met chocoladebol hadden. Verder via Veghel, Uden, Gemert, Helmond, Geldrop, Nuenen. In Son en Breugel was de laatste verzorgingspost. Verder via Liempde, Vught, om weer in Den Bosch bij de Brabanthallen uit te komen.
De tourstart in Brabant komt niet zo vaak voor, dus Den Bosch pakte flink uit. Maar ook de toertocht kon rekenen op veel belangstelling. Vele dorpen aan de route stelden zich er op in om er iets bijzonders van te maken. Op sommige plaatsen waren speciaal voor de toertocht drempels en andere obstakels verwijderd. Langs de route was er op veel plaatsen behoorlijke publieke belangstelling die de deelnemers  flink aanmoedigde. Ook de verschillende dweilorkesten verhoogde de sfeer. Kortom het was een geweldige happening.

Dankzij de goede voorbereiding werd deze 220 Km goed doorstaan. Als aandenken ontvingen we een wielershirt welke toen speciaal gemaakt was voor de tourstart. Een shirt waar ik natuurlijk erg zuinig op ben. Toen nog shirtmaat XXL nodig maar dat is ook verleden tijd. Waar het fietsen al niet goed voor is.

Nu, 14 jaar later ook weer een Grand Depart vanuit Nederland en wel Rotterdam. Dit zal ongetwijfeld ook weer vele inspireren om de wielersport te gaan beoefenen.
De proloog is in Rotterdam en de eerste etappe gaat van Rotterdam via Zeeland naar Brussel. De tour volgt hierbij een groot gedeelte van de route die we dit jaar tijdens onze tweedaagse hebben gereden.

Hier nog een prachtige foto van de tour in Rotterdam. Klik er op voor de juiste weergave.


Mari

12 en 13 juni Tweedaagse.

Verslagen van het clubweekend vind je hier.

5-6-2010, Limburgs mooiste.

Met 10 leden hebben we weer deelgenomen aan Limburgs Mooiste. Altijd een mooie maar ook pittige tocht. Niet alleen de vele beklimmingen maken het zwaar maar vandaag ook de tropische temperatuur van circa 30 graden.
De organisatie had weer veel kleine weggetjes in de route opgenomen wat de route aantrekkelijk maakt maar ook gevaarlijker. Het is opletten in de afdalingen op deze smalle wegen waar vaak ook grint  ligt.
Bert Pepers raakte in een bocht van een afdaling van de weg en kwam ten val. Gelukkig bleef het beperkt tot een schaafwond en heeft hij de rit uit kunnen fietsen.
Met 20000 deelnemers is Limburgs Mooiste gegroeid tot een mega evenement met alle nadelen van dien.
Misschien aanleiding om voor volgend jaar eens een alternatief voor deze tocht te zoeken.

Hier onder een verhaal uit Dagblad De Limburger over hoe deze tocht is ontstaan.

Groeten, Mari
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Door Stefan Gillissen, Dagblad de Limburger, Heerlen 3 juni 2010.

Le Grand Ballon. Dat roept bij verstokte wielerliefhebbers mooie beelden op. Van besnorde wielrenners met tubes om hun schouders, van heroïsche strijd. Man tegen man. The good old days.

Maar de naam appelleert tegenwoordig ook aan iets anders. Namelijk aan een Heerlense stichting die duizenden wielertoeristen jaarlijks naar een hoogtepunt brengt.
Stichting Grand Ballon is de drijvende kracht achter Limburgs Mooiste, een wielertoertocht die zijn naam eer aan doet. Tenminste, dat mag je afleiden uit het gegeven dat het deelnemersaantal jaarlijks groeit. Bijna 20.000 toerfietsers verschijnen dit jaar aan de start voor de negentiende editie.

Het begon allemaal met het groepje fietsfanaten van Grand Ballon. Dat nam in de jaren tachtig vaak deel aan toertochten als de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik. De fietsclub had overigens een bijzonder toelatingsexamen: om lid te worden moest je Le Grand Ballon in de Franse Vogezen op kunnen fietsen. Met een hoogte van 1343 meter, een gemiddeld stijgingspercentage van zo'n 4 procent (maximum 12) en een lengte van meer dan twintig kilometer geen peulenschil. "Het was eigenlijk geen echte toelatingstest, meer voor de joeks”, geeft voorzitter Dries Linssen van Grand Ballon toe.
De club organiseerde kleine toertochten, maar wilde eigenlijk meer. Toen de organisatie van een eerste toerversie van de Amstel Gold Race (door een wielerclub uit de Westelijke Mijnstreek) faliekant mislukte, besloten de mannen van Grand Ballon het zelf te doen.

Met groot succes.
De eerste jaren werd de tocht onder de naam Limburgs Mooiste verreden. De organisatie van de Amstel Gold Race durfde na het echec van de eerste editie haar naam niet aan de toerversie te verbinden. Maar na twee jaar kwam Herman Krott (organisator van de profwedstrijd) kijken en zag dat het goed was.
Echte problemen ontstonden toen bierbrouwer Amstel de tocht wel eventjes wilde overnemen, feitelijk werden de vrijwilligers bedankt voor de inspanningen.
De naam was gemaakt, het evenement bekend. ‘Wij pakken het van hieruit wel op', was de boodschap. En dat was natuurlijk tegen het zere been van de mannen die de toerversie Amstel Gold Race op de kaart hadden gezet.
Het zorgde er uiteindelijk voor dat de partijen voor de rechter verschenen. Die besloot dat Amstel een schadevergoeding moest betalen aan Grand Ballon, maar dat de naam toerversie naar de bierbrouwer ging. Verwarrend voor velen. In de volksmond werd Limburgs Mooiste nog lang de Amstel Gold Race genoemd.

De strijdbijl is inmiddels begraven, beide organisaties kunnen goed met elkaar door een deur.
Wat Limburgs Mooiste uniek maakt is dat het reguliere verkeer feitelijk weinig tot niets merkt van het enorme aantal fietsers dat onderweg gaat. Dat heeft vooral te maken met de uitgezette routes.
"We zoeken zo veel mogelijk de B en C-wegen op. Dat heeft als nadeel dat je vaak wat slechter wegdek aantreft. Maar je bent wel weg van claxon en uitlaatgas.”
Volgend jaar staat de twintigste editie op het programma, een jubileum dat de organisatie niet onopgemerkt voorbij wil laten gaan.
Aan de toertocht wordt een ‘echte' koers gekoppeld. Een aantal prominenten en licentiehouders gaat in de vroege uren (in het donker) van start. Anders dan in andere
wedstrijden zijn er geen ploegleiders of volgwagens. Snelle bandenwissels zijn praktisch onmogelijk.
Een strijd van man tegen man dus. Zoals in the good old days


10-5-2010, Moederdagtocht, groep 2.

Zondag was het dan zover, de moederdag tocht onder leiding van "kaptain Jan". Er zijn er toch al weer verschillende tochten / route's gereden onder leiding van Gerrit en Jan.
Het zou een tochtje worden van 70 km. Lekker wat later weg en dus mooi op tijd thuis. Voor diegene die dachten, met 2 vingers in de neus, die hadden het mis. Na de Misse te hebben verlaten gingen we richting fietsbrug bij de Naaldhof. Door de bossen richting viaduct over de A50 (rijsvenseweg).
Daarna via Schaijk de Klappenstraat het viaduct over richting Schaijk. Daar ook weer het viaduct over en langs de snelweg naar Herpen. Net voor herpen linksaf weer de beklimming naar het viaduct richting de polder. Via Huisseling over het viaduct naar de rotonde van Herpen, 3 kwart genomen naar de brug van Ravenstein.
Daar de beklimming van de brug gingen we aan de andere kant weer via de brug terug richting Ravenstein waar we de dijk op gingen richting Grave. Daar de brug over geklommen te hebben gingen we richting
Malden waar de brug over gingen bij de A73. Daar gingen we richting Linden waar we op de koffie gingen bij Camping 't Loo.
Na de koffie koersten we richting Beers. Eerst de beklimming van de brug op de Steegstraat, toen Beers door gefietst waar we binnendoor naar Uden fietste. Toen richting Nistelrode, waar in Nistelrode er verschillende afwaaide, richting huis. De Heesche afvaardiging kon de weg verder wel vinden.
Jan bedankt voor de mooie tocht.

Groep 2


Wielerweekend 23-25 april.

Deze begon op vrijdagavond in de Pas met de 1e Nationale Wielerquiz waar we ook aan hebben deelgenomen. Het bestuur had zich ingeschreven onder de naam Buckler echter zonder bijbehorend Buckler wielershirt want die hebben inmiddels dankzij Youp van het Hek (kijk hier) een cultstatus bereikt en zijn niet meer te verkrijgen.
Bij binnenkomst in de Pas maar meteen je tegenstanders analyseren zoals bij aanvang van een koers. Constatering volgens Theo, gemiddelde leeftijd van de 18 teams ruim boven de 50. Dus dat kon wel eens lastig gaan worden dachten we. Ook de toerclubs uit Schaijk en Volkel waren vertegenwoordigd.
De kwis bestond uit een variatie aan pittige vragen. O.a. het herkennen van renners maar zo ook vragen over de Nederlandse heuvels inclusief tot heuvels ontwikkelde vuilnisbelten. Dit alles ondersteund door beeldmateriaal en leuk gepresenteerd door DBA teamlid Carlo van Nistelrooij.
De finale werd gespeeld door 3 teams waarbij uiteindelijk het team Wvbocht7, bestaande uit vrij jonge leden, met de eerste prijs naar huis ging. Team Buckler eindigde op de 11e plaats.

Zaterdag.
Vandaag een tocht van 135 Km op het programma van groep 2. Leden van groep 1 mochten ook meefietsen zodat we met 13 man vertrokken.
Via het pont in Oyen en de brug bij Tiel ging het via mooie polderwegen en langs de Lek richting Vianen het noordelijkste punt van vandaag. Koffie in Meerkerk waar we voor de eerste keer dit jaar koffie op het terras nuttigde. Van hieruit vrijwel in een rechte weg naar Zaltbommel waar we de brug over de Waal namen. Na het pont bij Alem beginnen voor een aantal de kilometers te tellen en moeten we ze uit de wind houden.
Wederom weer een mooie route van Gerrit die door zijn inspanningen ook op de woensdagmorgen veel deelnemers weet te trekken. De route van deze tocht is hier te zien op onze GPS pagina.

Zondag.
Helaas wegens gebrek aan belangstelling binnen de club geen Klimmen-Banneux-Klimmen (KBK) dit jaar. Normaal zijn we met 4 a 5 personen en dat is wel het minimum om af te reizen naar zuid Limburg. Ik kan genoeg redenen bedenken waarom deze tocht binnen onze vereniging op weinig belangstelling kan rekenen. Feit is wel dat er veel toerclubs hier uit de regio er anders over denken, dus waarom wij niet?
KBK kan de vergelijking met de Amstel Gold race en Limburgs Mooiste gemakkelijk doorstaan. Sterker nog, deze tocht is aantrekkelijker als je in acht neemt dat het inschrijfgeld 'normaal' is en veel in Belgie fietst waardoor je veel minder last hebt van auto's, motoren en wandelaars. Dus volgend jaar maar terug met een grote groep.
Maar goed onze toerleider van groep 1 had vandaag een goed alternatief, richting Berg en Dal. De eerste klim bij Milsbeek vlogen we op vergeleken met de deelnemers aan de tocht van TC Gennep. Via Klein Amerika, de Stekkenberg, de Wylerbaan een stukje Duitsland bij 'de boer over het erf', de Tivoli op en weer terug..naar de koffie.
Met twee georganiseerde toertochten en een wandeltocht is het een gekkenhuis hier op de heuveltjes.
Na de koffie wederom de Wylerbaan nu direct de Tivoli weer op en de Oude Hollenweg. En jawel hoor boven aan bij de Oude Hollenweg staat een renner uit te hijgen gekleed in een.. Buckler shirt!
Via fietspaden door het bos richting Malden, Balgoij en bij Ravenstein de brug over.
120 Km op de teller, om half één thuis met de nodige heuvels achter de kiezen, 3x de Tivoli in één tocht (toch apart) was dit een goed alternatief voor KBK. Liggend op de bank kan ik mijn ogen net open houden voor de finale van Luik Bastenaken Luik.

Mari

18-4-2010, Dijkentocht, groep1, 100 Km.

Vandaag stond de dijkentocht van Mari op het programma. Ondanks de prachtige weersvooruitzichten stonden we maar met 7 man aan de start. Dit zal ongetwijfeld met de Amstelgoldrace van de dag daarvoor te maken hebben maargoed... Eventjes twijfelden we nog om met groep 2 mee te rijden maar uiteindelijk besloten we toch om met z'n zevenen te vertrekken. We reden in een strak tempo over Geffen, Nuland, Rosmalen en Empel om vervolgens via de Hedelse brug en de dijk in Heusden te belanden. Bij de bekende koffieplaats in het vestingstadje was het uitermate goed toeven in het zonnetje. We maakten nog een praatje met een 2-tal op leeftijd zijnde renners waarvan Huub later zei dat 1 van hen de legendarische Gerben Karstens (kijk hier op Wikipedia) betrof. De terugweg leidde ons over Herpt, Haarsteeg en Vlijmen om via Den bosch, Vught en Den Dungen weer in Heesch te arriveren. Geholpen door het heerlijke weer, maar zeker ook de mooie route maakte deze tocht een zeer geslaagde. Volgende week de tocht van Theo, hopelijk met dezelfde omstandigheden maar met een betere opkomst.

Jelco

3-4-2010, Griethausen (D) groep 1 en 2, 130 Km.

De zaterdagochtendtocht naar Duitsland. Ik zit dit stukje nu te schrijven met een paar benen van heb ik jou daar, maar ja het is zo. Het was een mooie opkomst, volgens mij ongeveer evenveel man van groep 1 als van groep 2. Het ging in een mooi tempo richting Cuijk, waar we het pont opgingen. Daarna richting Duitsland, in een heel mooie omgeving, was het lekker fietsen alhoewel de wind (ik dacht dat ik dat alleen had) zich steeds maar weer van de verkeerde kant liet voelen.
Na een kleine 75 km waren we bij de pauzeplaats (die Gerrit regelt dit toch heel netjes iedere keer) waar we lekkere koffie en sommige ook een lekker stuk gebak weg werkte.
Na de pauze gingen we goed gemutst weer op weg, het was nog de hele morgen droog geweest, maar dat zou rap veranderen. Toen de eerste druppels gingen vallen moesten we nog zo'n 35 a 40 km, dus genoeg tijd om lekker nat en koud te worden. Dat groep 1 ook lek kan rijden hebben we ook gemerkt. Ik zou nog wel een tijdje door willen schrijven, maar mijn benen willen omhoog. Ik wil even de jongens bedanken die me toch even dat duwtje gaven en even naast me kwamen rijden om me uit de wind te houden, BEDANKT.
Al met al een heel mooie tocht, en ik en toch blij dat ik mee ben gegaan.

Tot tweede paasdag. Groeten van Toon

uit de media (nu.nl)
'Kamikazefiets' baart politie zorgen

AMSTERDAM, 31 maart 2010 - De politie in Amsterdam maakt zich grote zorgen over de groeiende populariteit van de kamikazefiets. De zogenoemde fixed-gearfietsen zijn eigenlijk bedoeld voor races op de wielerbaan en hebben geen remmen, maar duiken steeds vaker op in de stad. Met name koeriers gebruiken de zeer snelle fiets steeds vaker.
Op een fixed-gearfiets zitten geen remmen. De fietser kan alleen remmen door tegendruk op de pedalen te geven. Het achterwiel blokkeert dan niet zoals bij een gewone terugtraprem. De remweg is op een 'kamikazefiets' een stuk langer.
Boete.
Volgens de politie is de fiets vanwege de lange remweg zelfs voor geoefende fietsers in de stad levensgevaarlijk. Bovendien is het verplicht om remmen op een fiets te hebben. Berijders van een fixed-gearfiets kunnen rekenen op een boete van 35 euro voor rijden zonder goede remmen, maar het gevaar dat ze lopen is volgens de politie van groter belang.
Ook verkopers van de baanfietsen kunnen volgens de politie een bon krijgen. Als de verkoper weet dat de koper van zo'n fiets er op de openbare weg mee gaat rijden, zou die schuldig zijn aan uitlokking.
  21-3-2010, Voorrijden Tocht(t)Effe Weg.

Ondanks het slechte weer was de opkomst zeer goed bij groep twee. We gingen onze tocht in tegenovergestelde richting rijden zoals afgesproken, en achteraf gezien vond ik het zeer geslaagd. Het is en blijft toch een mooie tocht, linksom of rechtsom maakt niet uit.
We reden in een mooi tempo richting Schijndel, maar dat zou ons snel opbreken. Nabij Schijndel begon het onheil. Geert reed lek, ondergetekende werd er ook opgewezen dat hij lek had. Dit waren de eerste twee er zouden er nog 5 meer volgen. Dit is ook de reden dat we het parcours een klein stukje ingekort hebben. Onze Jan die dit jaar heel goed begonnen is (Hij is iedere keer nog geweest) zal zijn ouwe trouwe makker, de Cannondale, waarschijnlijk moeten gaan missen omdat zijn frame gescheurd is en dit niet meer te maken is. Bij Vingerhoeds aangekomen troffen we groep 1 die er ook verkleumd uitzagen. Hoe het kan dat hun geen lek gereden hadden snap ik niet, misschien kunnen ze ons wat tips geven.
Na alles lekker nat en vies gemaakt te hebben gingen we onze tocht weer vervolgen. Na een paar kilometer was het weer zover, lek. Het goede humeur werd steeds minder. Maar onverzettelijk gingen we door richting Heesch, maar bij de brug over het kanaal was het weer mis 2 maal lek, dat was zo ongeveer het punt dat het humeur omlaag ging. We hebben daarna nog een keer lek gereden.
Ondanks het slechte weer en het vele lek rijden hebben we toch nog een mooie tocht gereden. Ik denk dat we positieve reacties krijgen op onze veranderde tocht. Ik hoop dat de opkomst goed is en iedereen zijn taak goed vervuld dan wordt onze tocht weer een groot succes.

Groeten van Toon en nog vele lekvrije kilometers

14-3-2010, toertocht 75 Km, groep 2.

Traditiegetrouw opende onze voorzitter vorige week voor het vertrek naar de fietszegening het seizoen met een, vanwege de vrieskou, korte toespraak. Ik had stiekem gehoopt dat hij het ook nog wel even digitaal zou doen in de vorm van het eerste ritverslag van het seizoen. Maar goed er komen nog zondagen genoeg dit seizoen.

Door de drukte op de Misse vanwege een beurs in De Pas was er onduidelijkheid in welke richting groep 1 en 2 namen. Hierdoor beland ik uiteindelijk nog net op tijd in groep 2, de groep waar mijn wielercarriere begon. We zetten koers door Maasdonk. Onze toerleider Gerrit die zijn werkzame leven bij de Gemeente Bernheze heeft doorgebracht wil ons laten zien wat straks waarschijnlijk Bernheze-West gaat worden.
Van daaruit door de polder richting de maaskant en dat valt niet mee met de wind schuin van voren. Door de grootte van de groep kunnen de achterste niet uit de wind rijden en moeten er enkele lossen. Als deze naar de groep zijn terug gebracht gaat één van hen direct richting huiswaarts, hij had blijkbaar toch teveel moeten geven.
Op de dijk rijden we groep 1 voorbij die stilstaan waarschijnlijk vanwege een lekke band. Voor Huub het moment om te switchen naar groep 1. Hij had kennelijk goede benen vandaag of was het heimwee?
Dat het goed opletten is met zo'n grote groep mag duidelijk zijn. Helaas ging het op de rotonde bij Zeeland fout. Toon en Johan gingen om onduidelijke reden tegen de vlakte maar konden beide doorfietsen. De route ging vervolgens via Slabroek weer naar huis.

Ondanks dat het seizoen nog maar twee weken oud is wordt er goed doorgefietst in groep 2. Het nivo verschil binnen de groep is wel groot. Maar er zitten Potentiële kandidaten voor groep 1 in dus mochten er een paar willen overstappen...
Komende zondag verkennen we de gewijzigde route van onze voorjaarstocht. Vertrek vanaf De Misse. Let op de vertrektijden.

De foto's van de zegening vorige week staan hier.

Mari

Veldtoertocht seizoen 2009-2010.

Eerst maar eens een korte terugblik op het afgelopen veldtoertocht seizoen. Want dat is toch wel het vermelden waard.
Niet eerder in de geschiedenis van de veldtoertochten zijn er zoveel tochten afgelast. De winter van 2009 - 2010 werd gekenmerkt door veel sneeuwval in combinatie met veel vorst. Het begon een week voor kerst en de sneeuw zou tot half februari parten blijven spelen. Verschillende tochten gingen ondanks de gevaarlijke omstandigheden toch door. Zoals bij de traditionele tocht op 2e kerstdag in Schaijk. Hier was het erg glad door de opgevroren sneeuw. De tocht in Aarle-Rixtel bleek bij aankomst afgelast. Toch maar een stuk ervan gefietst. Nuland werd afgelast. De tocht in Oss ging door maar door de smeltende sneeuw was het bijna niet te doen. In Uden hadden ze meer geluk, de sneeuw was weg en de omstandigheden waren perfect. Iedereen dacht dat we het wel een beetje gehad hadden met de winter. Maar helaas een week later lag er wederom een pak sneeuw en weer werden tochten afgelast.
Het winterweer zorgde ook voor de nodige problemen tijdens onze jaarlijks jaarlijkse ATB dag op 6 februari. Kijk hier voor het verslag. Op Carnavalszondag wederom sneeuw. Ook het trainen in de avonduren langs de A59 waar veel gebruik van wordt gemaakt door diverse clubs heeft nauwelijks plaats kunnen vinden. Dit alles resulteert in een slechtere voorbereiding voor het wegseizoen. Wat de gevolgen hiervan zijn zullen we de komende tijd gaan ondervinden.

Mari