Luik Bastenaken Luik, 245 Km, 30 juli.

Ondergetekende (Bert) had in het begin van het jaar binnen de club gepolst of er meer liefhebbers waren om Luik Bastenaken Luik (LBL) te gaan fietsen georganiseerd door Le Champion. Ik dacht toen; 170 km zal wel een leuke afstand zijn. Later overtuigde Herman mij dat als ik LBL ging fietsen ik zeker voor de 245 km moest gaan en dat hij ook wel zin had om deze tocht te fietsen. Op een gegeven moment hadden Frank en later Rob ook nog interesse voor deze tocht. Uiteindelijk zijn er drie echte bikkels overgebleven, namelijk Herman, Mari en ik die deze tocht zijn gaan fietsen. Mari had nog geprobeerd om er 170 km van te maken maar voor mij was deze rit de test om eens uit te proberen wat zo’n lange afstand en zoveel hoogtemeters (namelijk 3800) met je doet.
Ik had mij verder niet voorbereid op de tocht voor wat betreft de beklimmingen (welke bergen) die ons te wachten stonden. Herman vertelde voorafgaande aan de rit dat er maar 4 bergjes in zaten en dat de rest redelijk vlak was. Wel had ik al de waarschuwing opgevangen dat na 150 km het echte klimwerk begon.
Dus er stond ons nog wat te wachten en we moesten niet te gek van start gaan.

Omstreeks 4.30 uur zijn we vanuit Heesch vertrokken, met z’n drieën bij Herman in de auto. Omstreeks 6.50 uur zaten wij op de fiets en reden wij over de start in Luik. Helaas begon het al vrij snel te motregenen, wat later overging in serieuze regen. Na de eerste 90 km klaarde het wat op maar met een maximale temperatuur van 15 graden en natte koude voeten waren de fietsomstandigheden niet optimaal.

Cote De Chambralles	Klik op de foto's.	De route beschrijving.

Een kort verslagje van de rit; We fietsen Luik uit en na ongeveer 9 kilometer begint de warming up met een bergje, de Cote D’ Embourg (max 7%). Daarna op ongeveer 25 km de eerste serieuze beklimming de Cote De Chambralles (max 20%). Na deze beklimming heb ik een aantal keer aan Herman gevraagd wanneer komt nou die tweede serieuze klim. Het zou namelijk redelijk vlak zijn en daar merkte ik niet veel van;
Voorbeeldje; op 58 km hebben we het bergje de Cote de Odeigne gehad, waarvan ik nu achteraf zie dat die ook een max stijgingspercentage van 13% had.

Na 150 km kwam de door Herman aangemerkte 2e beklimming. Het was namelijk de Wanne (bekend van de Eddy Merckx zuil). Ik voelde mij bij het passeren van Eddy nog redelijk fit. Dit zou later wel anders worden.
Na de afdaling met wat gevaarlijke bochten was mij verteld dat we beneden in een dorpje kwamen en dat we daar rechtsaf gingen en dat we dan direct weer een hele steile beklimming kregen. Dit was (zie ik nu achteraf) de Col De Stockeu (max 21%). Ik heb deze beklimming als de zwaarste van de dag ervaren. Hij was lang, vrij snel na de vorige en alles deed inmiddels zeer.

Cote de la Redoute

Ik heb spieren in mijn rug gevoeld waarvan ik niet wist dat ze er zaten. Als afsluiter kwam er op 226 km de beklimming van de Cote de la Redoute (max 20%). Deze was heel erg pittig, maar door de geringe afstand was deze mij mee gevallen (ondanks dat ik halverwege even dacht om af te stappen).
Omstreeks 18.30 uur waren wij weer in Luik en reden moe maar voldaan over de eindstreep.

Mede fietsers Herman en Mari bedankt, mede dankzij jullie fietservaring heb ik deze prachtige tocht volbracht.

Bert Pepers