Het is weer zover, tijd voor de 2 daagse van 2010. Dit keer zal de tocht gaan naar Burgh Haamstede in Zeeland.
Zeeland? Yep, dat houd dus in dat er bijna niet geklommen gaat worden dit keer, maar fijn tegen de wind in fietsen. Uiteindelijk blijft het doel hetzelfde.
Een stukje fietsen op zaterdag, ongeveer 210 kilometer. Nadat we vertrokken zijn om half negen in de morgen met een half uur achterstand op groep 2 wordt er meteen goed gas gegeven. Schijnbaar zijn de banden nog niet op temperatuur, want Fred moet dit al meteen bekopen met een lekke band. Zou het de snelheid zijn of heeft het meer te maken met een fietspad?
Via Heeswijk Dinther de eerste beklimming, het viaduct over de Zuid Willemsvaart wat ons in Schijndel brengt. In Schijndel aangekomen worden we al meteen op scherp gezet. Ternauwernood kunnen we een aanrijding met een auto voorkomen en komen we allemaal met messcherp stuurwerk veilig weg.
Dat is geen goed begin, maar hopen dat we de rest van de dag gespaard worden van pech en ongelukken. Nog 1 lekke band verder van ondergetekende (binnen 2 minuten) rijden we via Middelbeers en Westelbeers richting de grensstreek met België. Door Poppel heen om stilaan van het eerste stuk appelgebak met een TOEF slagroom te gaan genieten.

Op het terras aangekomen zit daar groep 2 nog te genieten van hun gebak. Al snel zien we dat de nervositeit toeslaat bij hen en ze stappen al snel weer op de fiets. Want ja, groep 1 voorblijven is en blijft voor groep 2 een doel, terwijl ons doel groep 2 inhalen is. In ieder geval zijn ze in zicht geweest. Na een overheerlijke appeltaart vertrekken we weer en rijden vrijwel meteen op Belgisch grondgebied. Via Loveren, Minderhout, Nieuwmoer en Wildert komen we uiteindelijk weer op Nederlands grondgebied.
Een verademing, want hier is het wegdek toch wel een stukje beter als bij onze zuiderburen. Net daarvoor slaat de pech weer toe. Mari rijdt een spaak uit zijn voorwiel. Geen probleem! Zoals het een echte prof ook zou doen, zwaait hij met zijn voorwiel en binnen 10 seconden is de volgwagen aanwezig. Dat is nog eens timing! Snel een nieuw wiel steken en volgas weer door.
Na aan te zijn gekomen in Hoogerheide zien we wederom groep 2 op het terras zitten voor een welverdiende pauze. Goed plan, maar niet voor ons. We rijden verder, wel even verkeerd, maar door het uitstekende navigatiewerk van Herman draaien we om en zijn weer op de route.

Vanaf hier gaat het verder, maar opeens een stuk minder prettig. Jan de Wind komt om de hoek kijken en stevig ook. We steken de snelweg over bij Woensdrecht en hier begint het echt. De kramp slaat even later toe bij Johan en dit is een signaal dat we nu toch wel moeten gaan pauzeren.
We rijden Zeeland binnen via Bath en bevinden ons op Zuid-Beveland. Nog 80 kilometer te gaan en alleen maar wind tegen, dat belooft nog wat. Er wordt verder gereden tot aan Krabbendijke, waar we een welverdiende pauze inlassen met grote borden Bami, Macaroni en uitsmijters. Dat gaat er wel in! En bovendien verdwijnt de kramp bijna als sneeuw voor de zon.
Na deze pauze, die een stukje van de route afligt komen we erachter dat groep 2 ons toch weer heeft bijgehaald. Zou het ze dan toch weer lukken om voor te blijven?

Via kleine plaatsen als Kruininge en Kloetinge en voor de verandering nog maar eens met wind tegen rijden we verder. Uiteindelijk belanden we in Goes.
Voorbij Goes steken we nog een kanaal over en belanden in Wilhelminadorp. Daar wacht ons weer een verrassing; groep 2 is in zicht. Er worden wat mensen overenthousiast en beginnen te rijden voor hun leven. Goed bezig, alleen kan dit niet de hele groep meer bijhouden. Het tempo zal wat moeten zakken.

We steken een uitloop van de Oosterschelde over en komen in Noord-Beveland aan.
Groep 2 blijft heel erg lang in zicht en we komen maar niet dichterbij. Uiteindelijk halen we ze toch in, ruim voor de Oosterscheldekering. Gelukkig hebben we aan deze zijde van het eiland nog een lang stuk waarbij we net achter de dijk kunnen blijven fietsen en minder last hebben van de wind. Toch is bij velen van ons de koek op en wordt het tanden bijten voor het laatste stuk over de Oosterscheldekering heen, langs Neeltje Jans. Met in de laatste kilometers sterk kopwerk van Joost, Fred en Jelco weten we na 210 kilometer Burgh Haamstede te bereiken en komen we moe maar voldaan aan bij manege Lisidina.

’s Avonds hebben we afgesproken bij De Olijke Tapper, een restaurant waar we zeer goed hebben gegeten, wat op een kilometer afstand van het hotel is gelegen. De kilometer bleek op de heenweg echter 2,5 kilometer te zijn. Beetje fout gelopen, maar toch gearriveerd.
Na het eten terug naar de manege, die helaas gesloten bleek te zijn. Toch maar even een afzakkertje gedaan bij de even verderop gelegen golfbaan en net na middernacht uitgeput naar bed.

Wat mij betreft een geslaagde eerste dag, een gezellige groep waarin veel werd gelachen en ook stevig doorgefietst. Uiteindelijk de 210 kilometer met een gemiddelde van ruim 31 km/h afgelegd en een voorsprong van ongeveer 5 minuten op groep 2.

Rob Wijnen
------------------------------------------------------------------
Dag 2.

Zondag morgen 8 uur. Aangekomen bij het ontbijtbuffet lijkt iedereen redelijk hersteld te zijn van de loodzware 1e dag. Misschien komt het doordat de avond daarvoor redelijk rustig is verlopen en iedereen tamelijk bijtijds zijn bed opzocht.
Na het ontbijt gauw de laatste spullen inpakken, nog gauw een grote boodschap en snel de tassen naar de volgauto. Groep 2 was al weg, behalve..... Martin Dekkers. Die stond nog bij de auto. (zat hij dan stiekem toch nog stuk van dag 1?).

Na ongeveer 20 minuten te hebben gewacht besloten we om aan te rijden. Al gauw zat het tempo er lekker in. Het beloofde een mooie dag te worden. Het zonnetje liet zich weliswaar niet zien maar de harde zeeuwse wind hadden we dit keer bijna de gehele rit in de rug.
We koersten via de Brouwersdam de Grevelingen over richting Goeree-overflakkee. Na circa 55km fietsen verscheen groep 2 in het zicht. Voor groep 1 werkt dit als een rode lap op een stier. Het tempo ging omhoog en bij groep 2 aangekomen bleek ook Martin weer te zijn aangesloten.
Even verderop zagen we Tonnie en Peter staan wachten bij een restaurant aan het water. De naam van het plaatsje is me ontschoten maar het was er goed toeven met koffie en de gebruikelijke appeltaart. Groep 2 besloot door te rijden.
We reden over het Haringvliet Zuid-Holland in om vervolgens via Numansdorp, de Kiltunnel en dwars door Dordrecht bij het veer over de Merwede te arriveren. Daar zat groep 2 aan de koffie. Na het pont fietsten we Brabant in dwars door de Biesbosch. We stopten in Hank voor een vermeende maaltijd maar we kwamen bedrogen uit. Het was zondag dus alles (maar dan ook echt alles) in het religieuze Hank was gesloten. We besloten door te rijden naar Dussen waar we stopten bij een restaurant. Het was lekker op het buitenterras alwaar we een heerlijke uitsmijter of omelet bestelden. Ook groep 2 besloot om hier te gaan eten. Met een goed gevulde maag stapten we weer op de fiets voor de laatste 50 km.
Via Drongelen en Genderen staken we bij de Heusdense brug de Maas over. Over de kasseien van het historische Heusden om vervolgens via de dijken langs de Maas richting Heesch te koersen.
Vlak voor de aankomst in Heesch besloten we om de organisatoren van groep 1 (Johan en Rob) op
kop te laten rijden, en lieten ons begroeten door het in grote getale toegestroomde publiek. (dus niet.... jammer!!!)
Een klein uurje later arriveerde ook groep 2. Zij hadden de laatste kilometers nog wat materiaalpech gehad maar dat mocht de pret niet drukken.
Na wat te hebben afgepilst besloten we moe maar voldaan naar huis te gaan.

Het was een geslaagde 2-daagse met 2 mooie routes. Organisatoren bedankt. Verder rest het mij te zeggen dat wij ons geen betere begeleiders kunnen wensen dan Tonnie en Peter.
Een bedankje naar deze 2 kanjers lijkt mij zeker op zijn plaats. Bij deze ..... en hopelijk tot volgend jaar.

Jelco Hendriks

Voor verslag groep 2 kijk hier.