Verslagen van ritten door leden. Mail hier jouw verslag.

Sluitingstocht. 18 okt.

Na een ritje van 50 km waarbij we een sponsor als gastrenner hadden, Werner van De Meulenreek, was het weer tijd voor de jaarlijkse afsluiting in 't Tunneke.
Onder behoorlijke belangstelling reikte onze voorzitter de prijzen voor het clubkampioenschap van 2009 uit. Algemeen clubkampioen met 4210 club kilometers is geworden Fred vd Akker. In 1979 was hij eerder clubkampioen en was er daarom op gebrand om het na 30 jaar weer te worden. Bij weer of geen weer, Fred stond op de Misse. En dat hij het voor elkaar gekregen heeft is duidelijk met een afstand van ruim 500 Km op de nummer 2.
Daarna was het woord aan de commissie van de Regelmatigheidrit voor de uitslag van deze beproeving. Dat we steeds meer ervaring na een 3 tal jaren krijgen in deze strijd mag wel blijken uit de einduitslag. De groepen zitten steeds dichter bij het door hun opgegeven gemiddelde. De winnaars, Johan Verdiesen, Bert Pepers, Wim Lagarde en Hans v. Oort hadden slechts een verschil van 0,03 Km/h tussen het opgegeven en gereden gemiddelde! Ik geloof niet dat dit nog ooit geëvenaard zal worden.
Terugkijkend op het seizoen denk ik dat we een mooi seizoen hebben gehad waarbij door de club vele kilometers zijn afgelegd. De opkomst was zonder meer goed. Ook op de zaterdagen bleek er veel belangstelling te zijn voor de wat langere tochten, die overigens prima door groep 1 en 2 samen zijn gefietst. Dit alles blijkt helaas niet uit de ritverslagen, het aantal inzendingen liet dit jaar de wensen over. Waar we de oorzaak moeten zoeken weet ik niet. Hebben jullie ideeën hier over laat het maar weten.

Groeten, Mari


 

13-9-2009

Het is jullie misschien al opgevallen dat het aantal ritverslagen de laatste tijd minimaal is.
Maar het is nog niet te laat, het wegseizoen duurt nog 4 weken. Dus grijp die kans!

Webmaster.


 

De Marmotte tijdens de vakantie, Aug 2009.

Afgelopen winter hadden 4 sterke Nistelrodense klimmers het idee opgepakt om de tocht der tochten te gaan fietsen. Dat er een beetje voor getraind moest worden was wel duidelijk. Ze hebben ook enorm afgezien afgelopen winter, de vraag was of het wel genoeg zou zijn? (Daarover later meer)
Ondergetekende zou wel meegaan om de inwendige mens te versterken. Na eerst een fijne vakantie gevierd te hebben reisden we af naar Bourg d'Oisans waar we de renners troffen op de camping.
Na een gezellig avondje doorgebracht te hebben, werd er afgesproken dat ze om 7 uur 's-morgens zouden vertrekken. Ze waren allemaal goed op tijd, wel ietwat zenuwachtig, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen ik na 1,5 uur wegreed, dacht ik ze snel aan te treffen maar dat viel tegen, want ze hadden er een goed tempo in zitten.
Boven op de Croix de Fer trof ik Twan in zijn onverzettelijke stijl, de rest was al bezig met de afdaling richting de Telegraph. Na even een klein pauze genomen te hebben werd deze met gemak beklommen. Onderweg hadden ze wat last van een paar vrachtwagens met wel 4 aanhangers, maar dat was toch ook wel mooi om te zien.
Er was afgesproken dat ze boven op de Galibier zouden wachten op elkaar. Nou is de Galibier niet een berg die je zo maar even beklimt, daar zijn ze nu ook wel achter.
Chris begon als eerste aan deze klim, met Henk in zijn kielzog. Daarachter kwam Marco in een mooie rustige cadans die we van hem wel kennen. Twan deed het mooi op zijn eigen tempo, wat heel verstandig was.
Ik heb onderweg regelmatig gestopt om te kijken hoe het ging met iedereen. Ik had het gevoel dat ze iedere kilometer een jaar ouder werden (de beklimming is 17 km, dus....)
Boven stonden Miriam, Mieke en de kids van Marco, uitbundig aan te moedigen om ze naar boven te schreeuwen.
Toen ik iedereen boven zag komen, als eerste Chris met niet ver daarachter Henk een kleine 10 min. later Marco en op een klein half uurtje kwam Twan, dacht ik echt, hier gaan slachtoffers vallen. Maar na een 30 min werd aan de afdaling begonnen richting Alp d huez.
Ik ben toen doorgereden naar de camping om me om te kleden want ik zou mee de laatste berg beklimmen. Nou weet iedereen wel wat een talent ik ben als het op klimmen aankomt, maar ik had ook Mont Ventoux al beklommen, dus het vertrouwen was er wel. We begonnen gezamenlijk aan de klim. De eerste 4 km is ongeveer 12 % met als gevolg dat we niet lang bij elkaar bleven. Chris Marco en Henk reden in een gestaag tempo naar boven. Voor Twan en mij duurde het iets langer maar na een geweldige inspanning kwamen we toch ook boven.
Onderweg werden we aangemoedigd door vrouw en kinders. Toen we uiteindelijk boven waren kwamen de emoties los. Ze hadden het toch maar geflikt om deze zeer zware tocht tot een goed einde te brengen.
Na een gezellig avondje napraten over de geweldige prestatie die ze geleverd hadden, zijn we een dag later aan de terug reis begonnen. Ik heb onderweg nog menigmaal aan deze jongens gedacht, hoeveel ze afgezien hebben.
Ik heb enorm genoten van deze dag, en ik wil even zeggen dat ik enorm respect heb voor een ieder die deze tocht uitrijd, want het is enorm zwaar.

De groeten van een niet klimmer, Toon vd Akker
 

Komkommertijd daarom maar een mooi filmpje. 

 

2 daagse 2009, 27 en 28 juni, 195 en 185 Km.

De tweedaagse is altijd een hoogtepunt op onze kalender. Zowel sportief gezien maar ook qua gezelligheid. 2 dagen op stap weg van huis voor sommige onder ons een welkome afwisseling. Het is altijd maar de vraag waar we naar toe gaan en zelfs als je weet wat het einddoel is zijn er vaak nog verrassingen.
Dit jaar was Maastricht de plaats van bestemming. Je kunt er recht naar toe fietsen dan ben je er na ongeveer 120 km. Nee de commissie had gekozen voor een iets langere afstand. 195 Km zou er afgelegd moeten worden de eerste dag. Er werd om 7.30h gestart in twee groepen van elk 10 deelnemers. Elke groep voorzien van twee GPS ontvangers.
Via Maarheeze waar we onze eerste koffiestop hadden bij Weert de grens passerend Belgie in om vervolgens tot een stukje boven Luik en de nodige heuvels weer richting noord te fietsen zodat we in Maastricht uit kwamen. Het verblijf was in het, prachtig aan de Maasoever en 200 m van het Vrijthof gelegen, Stayokay hotel. Waar groep 1 om 15.00h arriveerde en groep 2 ongeveer een uur later. De kamers met stapelbedden hadden volgens sommige meer weg van een psychiatrische inrichting maar is dan voor de club wel weer betaalbaar. En daarbij, we zitten toch meestal op het terras.

Op zondag weer terug en dat ook weer niet het meest gericht. Eerst langs de Maas naar het zuiden en een stuk door de voerstreek om vervolgens weer over de heuvels richting noord te gaan. Onderweg nog even een kleine opstopping vanwege een processie. Sommige hadden nog nooit van een processie gehoord kijk hier voor de uitleg.
185 Km stonden vandaag op het programma en dat was na de inspanning van gisteren ruim voldoende.

Degene die de indruk hadden dat er dag 2 meer geklommen moest worden hadden het bij het rechte eind, het waren respectievelijk 528 en 663 hoogtemeters volgens Google maps. Zie de plaatjes.

Beide dagen werkelijk een prachtige routes gehad. Vanaf de eerste meters tot aan 't Tunneke waar we nog even bij elkaar kwamen hebben we overal over rustige binnenwegen gefietst. En daarmee was het een prachtige en uitdagende 2-daagse geworden. Moe maar voldaan, is er door Peter op het prikbord gezet. En dat geldt voor de meeste deelnemers denk ik.

Kijk voor de gefietste routes op onze GPS pagina.

Mari
 

Weekend 6-7 juni.

Een druk weekend voor de club.

Op zaterdag stonden 2 tochten gepland maar ook deze dag werd er door groep 1 en 2 gezamelijk gereden. Ook werd i.v.m. het 30 jarig jubileum de tocht ingekort tot 110 Km. Met 15 leden vertrokken we onder leiding van GPS Gerrit voor een tocht door de Peel.
Via Landerd, Wilbertoort, St Anthonius, Oploo, Overloon naar Venray het verste punt van vandaag. Op het besproken koffieadres in Elsendorp aangekomen werd de koffie al ingeschonken voordat we goed en wel plaats hadden genomen. Tocht vervolgde via Venhorst, Odiliapeel, Uden. We waren om 11.30h thuis ruim op tijd voor het middagprogramma.

Dit jaar is het 30 jaar geleden dat onze club is opgericht. We wilden aan deze mijlpaal aandacht besteden in de vorm van een activiteit. De 30 jarig jubileum commissie had een leuk programma in elkaar gezet voor deze zaterdag. Eerst een GPS wandeltocht door de Maashorst met daar aan gekoppeld een aantal opdrachten. Na deze activiteit liet de BBQ zich goed smaken. Joost en Joan hadden het er maar druk mee om iedereen van vlees te voorzien.
Tot een uur of 10 hebben we nog wat zitten buurten onder het genot van een drankje en muziek van Van Gogh Drive-in-Show. Zo kon je vernemen dat een aantal leden vakantie hebben afgesproken aan de voet van de Alpe d'Huez om op eigen gelegenheid de Marmotte te gaan rijden. Van deze sportieve uitdaging verwacht ik hier nog wel een verslag.
Foto's van de jubileumdag zijn binnenkort op deze site te zien.

Op zondag stond de tocht van de Keienrenners gepland. Via de fietsstraat eerst naar Megen om in te schrijven voor de 120 Km. Het begin van de tocht kwam een aantal deelnemers bekend voor daar we in het vorige weekend hier ook al 2 keer waren geweest. Maar al snel kwamen we op voor ons onbekende wegen. Het was een prachtige tocht die ze uitgezet hadden. Niet alleen over bekende klimmetjes maar ook nieuwe waren opgenomen in deze nieuwe route. Bij Rhenen was nog een tussenstop waar peperkoek en een blikje Red Bull werd aangeboden. Deze energie stoot was echter onvoldoende zou later blijken. Want normaal wordt er op de brug bij Tiel nog gedemarreerd, maar vandaag zat het er niet in. Het beste was er voor de meeste hier dan ook wel af en ik denk dat ze de rest van de dag goede bankzaken hebben gedaan.
Om 12.30h waren we thuis en dat valt op zich nog wel mee als je na gaat dat we ruim 145 Km afgelegd hadden. Niet iets voor iedere zondag maar ik denk dat we deze tocht niet mogen missen.

De route's van zaterdag en zondag zijn zichtbaar op onze GPS pagina.

Groeten, Mari

 

Zondag 24 Mei, 100km, Groep 2.

OM EEN SCHEET ?

De vooruitzichten op het weer was goed, veel zon en ongeveer 25 gr..
Het was te merken, allemaal korte broek en korte mouwtjes en bovendien een opkomst bij groep 2 (ongv. 30 leden) dat er gesplitst moest worden voor de veiligheid, en om de kans te krijgen om aan de leiding te fietsen.
Gerrit, de navigator, had op zijn GPS een route uitgestippeld over de dijken van Maren-Kessel en de polders van Haarsteeg.
Hierna richting Waalwijk om langs het Defensiekanaaltje en door de Drunense duinen aan te komen bij de Pauzeplaats. De bediening ging vrij snel, men was op het tourisme ingespeeld.
Wat heeft dit nu met de openingszin: Om een scheet te maken ?
Welnu, zoals jullie deze week in het nieuws gehoord of gelezen hebben. Er was in de Efteling een fikse vechrpartij ontstaan doordat een van wachtende bezoekers in de rij een scheet liet en hier een opmerking over kreeg. Met andere woorden: om een kleinigheid kan de vlam in de pan slaan. Op deze zonnige morgen gebeurde dit dus ook bijna in onze fietsgroep.
Aanleiding was doordat een automobilist stapvoets teruguit uit een rij geparkeerde auto's komt waarbij het uitzicht wordt ontnomen door de auto's die naast hem staan, maar ook de wandelaars die er liepen. Op dat moment kwamen wij er als groep aan. De man had ons helemaal niet gezien, gelukkig fietsen we niet zo snel en konden we afremmen en uitwijken (anticiperen). Helaas vond een van onze leden het nodig om op de auto te slaan en de man de nodige verwensingen toe te roepen.
De reactie van de automibilist was dat er verwensingen terug kwamen, en witheet via een breed ruiterpad naast het fietspad volgas de achtervolging inzetten. De eerste groep reed door, en reageerde niet op de automobilist, deze moest ook ongeveer stoppen omdat het ruiterpad steeds ruller werd en bijna ophield. Hierop hebben enkel leden en ondergetekende gestopt bij de automobilist. Na wederzijds het bovenstaande voorval aangehoord te hebben, waarbij tegen de man is verteld dat dit schelden en slaan op het dak van een "heilge koe" wij zelf niet gepast vinden, kwam de automobilist weer tot bedaren met zelfs nog een glimlach op zijn gezicht.
En elkaar ondanks dit voorval nog een fijne dag toegewenst. En zo kan het ook.
Laat dit hopelijk een les zijn voor de rest van het seizoen om begripvol/ respectvol met medeweggebruikers en andere recreanten om te gaan.
Via de recreatieplassen van Den Bosch en een kleine omweg (om aan de 100km te geraken) naar Berlicum en Heeswijk kwamen weer in Heesch aan.
Gerrit bedankt voor de mooie tocht.

Groet Theo Gevers .
 

Zaterdag 16 mei, Kinderdijk 185 Km Groep 2.

150 Km stonden er op de kalender. Echter in de grondige voorbereiding door de toerleider bleek al gauw dat we met 150 Km Kinderdijk niet zouden halen. Het werden 185 Km. Ondanks deze flinke afstand een behoorlijke opkomst van maar liefst 21 leden waaronder een 7 tal van groep 1.
Het eerste stuk tot aan Gorinchem is ongeveer gelijk aan de Linge tocht. Even na Gorinchem hadden we onze eerst koffiestop in Hoornaar waar we 2 Euro mochten neertellen voor een bakje koffie. Vervolgens fietsen we door een prachtig waterrijk gebied met soms wat smalle wegen, opletten dus met zo'n grote groep, richting het dorp Kinderdijk.

 

Weer op de weg terug gaan we dit keer onder Gorinchem door en zijn we weer snel in Brabant. Slechts een paar wegen fietsen we zowel de heen als terugweg. Verder overal prachtige wegen in een prachtig Hollands decor. De tocht was knap uitgezet m.b.v. een GPS en de nodige tijd. Iets wat Gerrit sinds een paar weken voldoende heeft.

De route is op onze GPS pagina voor iedereen te zien. Kijk hier.

Groeten, Mari

Clubkampioenschap.
De kalender en de afstanden is definitief. Wordt er op een dag meer gefietst dan op de kalender staat dan worden de extra kilometers niet geteld. Vandaag een uitzondering. Omdat er nog een verschil zat tussen de totaal aantal kilometers voor groep 1 en 2 van 10 kilometer in het nadeel van groep 2 wordt dit vandaag recht getrokken. Vandaag voor iedereen die meegefietst heeft dus 160 Km.
Het is maar dat je het weet.
 

Zondag, 26 April, Klimmen-Banneux-Klimmen, 140 km.

Voor de 27e keer werd hij alweer verreden de klassieker vanuit Klimmen naar het bedevaartsoord Banneux in België. Wij (Ad, Ben, Mari en Herman) waren voor de 4e achtereenvolgende keer aanwezig bij deze prachtige klimtocht door Limburg en de Voerstreek.
Om 07.00u vertrokken en tegen half 9 kwamen we in Klimmen aan, na enig zoeken de auto maar langs de weg geparkeerd want de geplande parkeerplaats was al vol. Het was toen al duidelijk dat het hier ieder jaar drukker wordt. Na wat getwijfel over de aan te trekken kleding, want het was nog maar 14 graden en de nodige sanitaire verplichtingen zaten we toch al iets voor 9 uur op de fiets.
In het begin was het rustig afdalen richting Valkenburg hier begon de 1e klim de bekende Sibbergrubbe, niet al te steil, dus mooi om er een beetje in te komen. Velen beklimmingen zouden nog volgen met een hele steile met kasseien en vlak voor de pauze de klim naar Banneux over 5km lengte. Ondertussen zijn we veel fietsers voorbijgereden want het tempo zat er goed in, soms achter een groepje gehangen maar nooit lang want dan ging het volgens ons toch weer te langzaam en kregen wij weer een hele groep achter ons aan.

In Banneux koffie gedronken en vlug een schietgebedje gedaan. De zakken gevuld met het aangeboden energiepakket, wat in de inschrijfprijs van 8 Euro inbegrepen zat. Dus volgend jaar niks meer meenemen dat scheelt weer in gewicht. En dat is weer meegenomen in de 1e klim na de pauze die gemiddeld 12% is over de eerste kilometer. We dachten dat we het zwaarste nu wel gehad hadden maar dat viel toch wat tegen.
De kilometers begonnen te tellen en het werd warmer. Een paar keer na een beklimming op Mari gewacht, ik denk dat hij te warm gekleed was met arm- en beenstukken.
Op het eind kreeg Ad nog even kramp, Mari hervond zichzelf en gelukkig kwam Ben steeds beter in vorm en sleurde op kop ons richting Klimmen. Daar kwamen we ongeveer tegelijk aan.
Het bleek dat we 140 km gereden en 1850 hoogtemeters met een gemiddelde van 28,8 km/u, het gaat hier ieder jaar harder dus al dat jagen op zondag met groep 1 is toch ergens goed voor geweest.

Jammer dat we maar met 4 man waren, we hebben clubs gezien die met 20-30 man waren. Misschien kunnen we deze tocht in het najaar nog een keer rijden voor de liefhebbers, maar dan op een zaterdag want ik heb hem nu op GPS, klik op bijgaand kaartje voor de route in het groot. Het hoogteprofiel is ook te zien.

















Groeten Herman
 

Zondag 19 April, Heidi's Theetuin, groep 2, 120 Km.

Zondagmorgen, het zonnetje komt er al door en velen waren gekleed in korte broek. Groep 1 ging de toertocht in het bochtige Zijtaart fietsen, wij gingen onder leiding van Gerrit naar het mooie gebied tussen Waal en Rijn (de Betuwe).
We vertrokken met 21 rijders, daarbij één Amstel Gold renner "Henk" die alleen het eerste uur heeft mee (uit)gefietst en daarna rechts omkeer heeft gemaakt. Helaas heeft hij niet de mooie in bloesem staande fruitbomen gezien.
Het tempo was vrij rustig in het begin (wind tegen), na de oversteek van de Maas en de Waal ging het tempo lekker omhoog (wind mee). De pauze plaats was uniek te noemen "Heidi's theetuin", bij aankomst was de poort nog dicht, maar na wat geroep, Heidi Heidi, ging deze open, niet door Heidi zelf maar door een druk op de knop ging dit automatisch. Nee deze Heidi was maar een schril contrast van de Heidi die wij in gedachte hadden, deze hadden ze beter in de bergen kunnen laten zitten. Deze was lui en Gerrit had er dus niet op gerekend dat hij zelf ook de bediening moest doen, van zowel de koffie en het gebak. De slagroom was door Heidi nog wel vers geklopt. En hoewel de accommodatie wel goed was, in een mooie tuin met zijn allen aan een speciaal gemaakt zitje, een lekker bakske koffie en goei gebak, moest Mari van V. toch nog klagen over een kapotte riolering, volgens hem stonk het op het toilet. Ben daar ook geweest, ik heb niks geroken. Weer op weg zijn we met een straf tempo via Tiel Oyen naar huis gereden. Een hele
mooie tocht en zeker de moeite waard , Gerrit bedankt. En wat Heidi betreft, toch liever die een uit mijn dromen.

Bertie Buters

Ook deze route is te zien op Bikely. Kijk hier voor de gefietste route.
 

Zaterdag 11 april, Weeze (D), groep 2, 130 Km.

Om half acht zouden we vertrekken, om half zes schrok ik wakker van de regen tegen het rolluik. Gelukkig was het om half zeven wel droog. Toch maar even op buienradar kijken. Het zag er veel belovend uit, geen buien te verwachten. Tegen half acht naar de Misse gefietst. De opkomst was boven verwachting, 19 renners gaven acte de presence.

Met een lekker gangetje zijn we richting Escharen en zo door de polders via Sint Agatha richting Oefelt. Daar hebben we voor de verandering nog een paar kilometer over gravel gefietst langs de maasheggen. Toen de brug over door Gennep richting Siebengewald en zo Duitsland in. Daar een rondje via Weeze, Hees en zo weer terug naar Nederland.
Net over de grens koffie met appelvlaai genoten, in een heerlijk voorjaarszonnetje.
Hier werd ook nog een bandje gewisseld omdat die leeg bleef lopen.
Tijdens deze welverdiende pauze gingen er veel been en arm warmers uit.
De bestelde schaar zou ook Jan aan een korte broek kunnen helpen, maar dit vond hij toch niet zo’n heel goed idee.
Dus na de pauze met 18 man in het kort en Jan in zijn winterbroek richting Vierlingsbeek.
Daar met het veerpont de Maas overgestoken en toen met lekkere snelheid (klein windje in de rug) via Venhorst, Odiliapeel en Uden richting Heesch.
Daar aangekomen hadden we toch ongeveer 31 km/uur gemiddeld en dat over een tocht van 130 km, wat nou paaltjes.

Al met al lekker gefietst, goed weer gehad.
Gerrit het was een Mooie Tocht.

Marc Peters

Kijk hier voor de gefietste route op Bikely.

 

Zondag 5 april, Berghem, groep 1, 120 Km.

Na samen met groep 2 naar Berghem zijn gefietst zijn we met 13 mannen richting Plasmolen gereden en onderweg een paar paaltjes ingehaald. Onderweg hadden we nog 2 keer lek gereden maar met wind in ons hol waren we zo in Heumen.
Je kon wel merken dat we voor de eerste keer weer naar Berg en Dal gingen, er waren mannen die zich aan het sparen waren voor we in Berg en Dal waren.
Wat wordt er ook al weer altijd gezegd 'NIKS voor NIKS' door enkele mannen.
Maar aangekomen bij de eerste klim wis je al meteen waar we waren, wat was dat weer wennen!
De kaarten werden meteen flink geschud en je kon meteen zien wie er al een BEETJE de vorm te pakken heeft. Na we op het eind van de weg waren en op de voorzitter hadden gewacht, konden we aanrijden dachten we,maar we hadden zo lang moeten wachten dat in die tussen tijd Rob zijn achterband leeg stond.
Toen dat weer was opgelost (iets langer dan de drie minuten die er voor staan) en ingehaald door een paar paaltjes zijn we richting de pauze plaats gereden intussen alweer de paaltjes ingehaald.
In de pauze werd er al op de lijst gekeken wat we allemaal voor de kiezen kregen, er trokken er al wat met strakke gezichten op de fiets richting Tivoli.
Na 1 km reed onze renner met zijn nieuwe fiets met TRAP ondersteuning (moet je maar eens kijken bij zijn balhoofd daar zit zijn ACCU) lek, maar binnen de 3 minuten weer klaar!
Naar een paar mooie klimmetjes rond Berg en Dal en langzaam het zonnetje weer in zicht zijn we weer op de weg terug richting Malden.
Onderweg zijn we nog een renner kwijt geraakt toen we verkeerd reden en toen we omdraaiden was deze aan gesloten met een andere groep voor ons, bij ons is het SAMEN UIT SAMEN THUIS!!!!
Na Rob nog een keertje lek had gereden zijn we via dijken en mooie wegen richting Berghem gereden, bij sommige begonnen de km en klimmetjes al te voelen.
Het was een prachtige tocht met mooie plaatsen en klimmen er in. Op de terugweg wind tegen of op de kant kwamen de renners met PAP en PUDDING in de benen toch zijn eigen tegen, maar de sterken mannen bij ons zijn we op een juiste manier terug naar Heesch gegaan.
Al bij al was het een mooie en zware tocht en mannen met PAP en PUDDING in de benen dat is ZO EXTRA MASSA voor de andere tochten.
We hebben weer lekker samen gefietst en tot volgende week bij onze eigen tocht.

Renner met pap en pudding ????

Theo Wijnen.
 

Zondag 15 maart, Den Dungen, groep 2, 90 Km.

Meteen na het vertrek moest ik vol aan de bak en had even geen idee waar ik aan was begonnen, een warming up had ik wel verwacht maar niet met een snelheid van een 32 km/uur. En alvorens we in Den Dungen aan kwamen had echt idee dat ik het einde niet zou halen. Maar nadat de groepen waren opgesplitst en we aan de toertocht begonnen kon ik redelijk herstellen van het moordende tempo. Ik kon eraan blijven hangen maar dat was ook alles mee gezegd, dit mede door de wind die niet echt in het voordeel was. Maar na een bak koffie op de pauzeplek en nog zo'n 45 km voor de boeg ging het aanzienlijk beter en kreeg wat meer vertrouwen dat ik de rit kon volbrengen en voor dat ik er erg in had waren we terug in Den Dungen. Gesterkt in het voltooien van de toertocht en de mazzel van een pech gevalletje kwam het allemaal toch nog goed. In het laatste stuk heb ik nog even wat kopwerk kunnen doen en toen we terug waren in Heesch hield ik er een positief gevoel aan over naast wat spierpijn links en rechts.

Resumé: toertochten op de weg zijn intensiever dan in het veld en zijn zeker niet makkelijker, is goed in de wielen rijden bij de voorganger, ontzettend uitkijken voor de opstakels en allerlei zooi op de weg, spaarzaam rijden in het begin. Verder bedank ik de leden voor de adviezen en de aanspraak tijdens de toertocht. Terugkijkend op afgelopen zondag was het behoorlijk afzien maar ik heb er wel voldoening aan over gehouden.
Ben vandaag maar weer gaan fietsen voor komende zondag en dan zien we wel waar we dan uitkomen.

Groeten, Frank Hanegraaf

 

Zondag 1 maart, openingsrit.

Na een koude winter was het dit weekend weer tijd om de racefiets van stal te halen.
Zoals de laatste jaren gebruikelijk eerst naar onze zuster vereniging TWC De Kachelders uit Heeswijk om het seizoen te starten met een zegening bij de kerk in Dinther. Na de koffie en een welkomst woord van de voorzitter vond de zegening plaats door een enthousiaste en wieler liefhebbende pastoor Janssen. Fiets zegeningen stammen nog uit de tijd dat het geloof een grote rol speelde in onze samenleving. Heden ten dage is het voor de meeste van ons meer folklore wat bij onze sport en cultuur hoort dan een serieuze boodschap van 'meneer' pastoor. We vinden het een gepast evenement waar we als vereniging graag het seizoen mee openen.

Tevens was dit eerste keer dat we in ons nieuwe
tenue fietste. Iedereen had de kleding nog op tijd op kunnen ophalen om er deze rit mee te kunnen starten. Er was zelfs een lid die de nieuwe kleding op zondagmorgen voor vertrek nog heeft opgehaald bij Herman.
Na de zegening volgde nog een toertocht, uitgezet door de organiserende vereniging. Door de harde wind en het vele draaien en keren stiekem toch zwaar. Groep 2 reed 50 Km en groep 1 reed 65 Km.
De openingsrit werd afgesloten in 't Tunneke voor de koffie met appelgebak. En een aantal bleven nog even hangen voor iets sterkers.

Foto's van de zegening zijn hier te zien.

Komende zondag gaan we o.a. foto's maken voor onze sponsors. Mail volgt.
 
Mari