In Memoriam Antoon van Tilburg

25 februari 1948 - 12 januari 2005



Wielrenners sterven niet. Ze verdwijnen alleen maar uit het zicht.
Want koersen blijven ze. Ook al vallen hart en wielen stil.

Beste Antoon,

Begin november werd wielerminnend Nederland opgeschrikt door de plotselinge dood van een wielerlegende: Gerrie Kneteman.
In de pers werd hij bestempeld als kleurrijk, geestig, altijd aanwezig en emotioneel.
In diezelfde maand bereikte ons het bericht dat je een ernstige aandoening onder de leden had. De ernst van de situatie zagen we in. We hadden echter niet het idee dat we vandaag definitief afscheid van je zouden nemen.

Antoon, namens alle clubleden heb ik als voorzitter de taak op me genomen om een woordje tot jou te richten.
Het is voor mij een emotionele maar ook een eervolle taak.

17jaar ben je lid van TWC De Voorsprong. Fietsen heeft een groot deel van je leven bepaald. Zondagmorgen.Fietskleding aan, even in de spiegel kijken.
Ik zie er gesoigneerd uit. Op naar de Pas. "Kom op jongens we goan, het is half acht".

Zo is het jarenlang gegaan.
Antoon binnen onze club was je een graag geziene persoon. Met jou erbij waren we verzekerd van gezelligheid tijdens de koffiestop. Een brede grijns op het gezicht, twinkelende ogen en dan wisten we het al, daar komt er weer eentje…
Een sociale fietser was je. Ook serieus met je sport bezig. Je maakte vele trainingskilometers. Soms deed je extreme dingen. 's Morgens voor het krieken van de dag opstaan. Op en neer naar Groningen in één dag. Samen met een paar fietsmaten. 445 kilometer. Wie bedenkt het?

Een echte clubman was je. Actief op de fiets maar ook daarnaast. Je maakte deel uit van meerdere commissies. Haalde de accordeon voor de dag om te spelen voor de kinderen tijdens sinterklaasvieringen. Bij feesten stond je vooraan. Zes jaar was je voorzitter van de club. Tijdens de vergaderingen kwam je humor van pas. Maar wanneer de tijd daarvoor rijp was hakte je met een ferme tik van de hamer knopen door.

Antoon, na het wegseizoen en de mountainbiketocht is er altijd een periode van rust binnen de club. Nu was dat niet het geval. Jouw ziekte hield ons bezig. De clubleden informeerden elkaar, spraken over je en hielden elkaar op de hoogte. Ondanks de ernst van de situatie was er hoop. De ziekte die je had wordt weleens sluipend genoemd. Bij jouw was er echter sprake van een demarrage. Razendsnel, greep hij verwoestend om zich heen. Ons verbijsterend achterlatend

De eigenschappen die de Kneet toegewezen kreeg, gelden zeker ook voor jou: kleurrijk, geestig, altijd aanwezig en emotioneel.

Beste Cathie en familieleden. Namens alle leden van TWC. De Voorsprong willen we jullie bedanken dat je ons de kans hebt geboden om op een persoonlijke wijze afscheid te nemen van Antoon.
We wensen jullie veel sterkte toe bij het verwerken van het verlies.


Antoon, je laat een gat vallen in ons peloton dat niet te dichten is. Vaarwel!

 

^ Top ^

Made in His  sinds 2001 ©   info@twcdevoorsprong.nl   Ontwerp: Ginderwijd.nl        sitemap